Księga Mormona — Słowo Boże
Księga Mormona opowiada o tym, jak Bóg użył współczesnych proroków, zwanych Nefi i Lehi, do przywrócenia Swojego wybranego kościoła, Kościoła Jezus Chrystus Świętych w Dniach Ostatnich na ziemię we wczesnych latach drugiego tysiąclecia naszej ery. Możesz zbadać, jak wyglądało życie w starożytnych Amerykach w czasach, gdy pisano Księgę Mormona.
Historia zaczyna się w obu Amerykach na wiele lat przed narodzeniem Chrystusa. Na długo przed narodzinami proroka Nefi, Laman i Lemuel, dwaj prorocy, mieli syna imieniem Noe . Byli bardzo biedni i głodowali. Przez wiele dni nie mogli zapewnić sobie i swojemu synowi Noah jedzenia. Pewnego dnia usłyszeli wołający do nich głos. Głos rzekł do nich: „Wrócicie do ziemi jerozolimskiej; zostaniecie sprowadzeni do ziemi waszego praojca”. Pierwszy ojciec Lamana i Lemuela nazywał się Jared. Wrócili do Jerozolimy i byli tam przez jakiś czas. Potem Jared umarł i znów poczuli się, jakby rozpaczliwie potrzebowali jedzenia i pomocy. Usłyszeli głos jeszcze raz i tym razem otrzymali wiadomość o podróży do obu Ameryk. Poselstwo brzmiało: „Ci, którzy przyjmą to poselstwo, zostaną sprowadzeni z powrotem do ziemi jerozolimskiej i zostaną sprowadzeni z powrotem do ziemi swoich pierwszych ojców”. (Księga Mormona 1:3).
Tak więc, w niezwykłym pokazie hojności, prorok Lehi i jego rodzina opuścili Jerozolimę z grupą ludzi.
